پتروگرافی و زمینشیمی دولومیتهای سازند سورمه در منطقه فارس داخلی، جنوب باختری ایران
Authors
Abstract:
سازند سورمه (توآرسین-تیتونین) کهنترین عضو گروه خامی (ژوراسیک زیرین-کرتاسه زیرین) است که در بخشهایی از مناطق مرکزی و خاور زاگرس رخنمون دارد. در بعضی از نواحی جنوب ایران، ضخامت این سازند تا 1000 متر هم میرسد و از سه بخش کربناته و دو بخش شیلی تشکیل شده است. بررسیهای پتروگرافی (اندازه و شکل بلورها) و ژئوشیمیایی (C13δ و O18δ و مقدار عناصرMn ,Fe ,Mg ,Sr ,Na و Ca) از بودن چهار نوع دولومیت مختلف در برونزدهای این سازند در منطقه فارس داخلی حکایت میکند. مجموعه این شواهد نشان میدهند که دولومیتهای ریزبلور تحت شرایط سطحی (محیط جزرومدی) و انواع با زمینه میکریتی، زین اسبی و سیمان دولومیتی در دفن کم عمق تا عمیق پدید آمدهاند. منبع اصلی تأمین کننده منیزیم دولومیتهای یاد شده به ترتیب آب دریا، دگرسانی کلسیت با منیزیم زیاد، تراکم نهشتههای شیلی و تبدیل کانیهای تبخیری تشخیص داده شده است. محاسبه دمای تشکیل دولومیتهای این سازند نیز بیانگر تشکیل آنها در محدوده دمای بین 33 تا 74 درجه سانتی گراد است.
similar resources
پتروگرافی و زمین شیمی دولومیت های سازند سورمه در منطقه فارس داخلی، جنوب باختری ایران
سازند سورمه (توآرسین-تیتونین) کهنترین عضو گروه خامی (ژوراسیک زیرین-کرتاسه زیرین) است که در بخشهایی از مناطق مرکزی و خاور زاگرس رخنمون دارد. در بعضی از نواحی جنوب ایران، ضخامت این سازند تا 1000 متر هم میرسد و از سه بخش کربناته و دو بخش شیلی تشکیل شده است. بررسیهای پتروگرافی (اندازه و شکل بلورها) و ژئوشیمیایی (c13δ و o18δ و مقدار عناصرmn ,fe ,mg ,sr ,na و ca) از بودن چهار نوع دولومیت مختلف د...
full textتلفیق مطالعات پتروگرافی و رخساره لاگ برای تفسیرکیفیت مخزنی بخش بالایی سازند سورمه در میدان بلال
علی اسعدی، دانشجوی کارشناسی ارشد زمینشناسی نفت، دانشگاه تهران حسین رحیم پوربناب، استاد دانشکده زمینشناسی، دانشگاه تهران * علی کدخدایِِِِِِی، استادیار گروه زمینشناسی دانشگاه تبریز سپیده سهرابی ، دانشجوی کارشناسی ارشد زمینشناسی نفت، دانشگاه تهران چکیده بخش بالایی سازند سورمه (معادل سازند عرب) با سن ژوراسیک بالایی در میدان بلال واقع در خلیجفارس، متشکل از یک توالی کربناته- تبخیری ...
full textرخساره ها، محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند سورمه (ژوراسیک) در منطقه فارس
سازند سورمه معرف نهشته سنگهای ژوراسیک منطقه زاگرس و یکی از مهمترین سنگ مخزنهای نفت و گاز حوضه خلیج فارس است. این سازند به طور عمده از کربناتهای ستبر لایه و صخرهساز تشکیل شده و با ناپیوستگی فرسایشی از سازندهای نیریز (ژوراسیک زیرین) و فهلیان (کرتاسه زیرین) جدا میشود. به منظور بازسازی تاریخچه رسوبگذاری و شناخت سکانسهای رسوبی نهشتههای ژوراسیک زاگرس سه برش سطحی از سازند سورمه در منطقه فارس ...
full textاسفنجهای اسفینکتوزوئن تریاس بالایی، بخش حوضخان از سازند نایبند در جنوب باختری نایبندان (خاور ایران مرکزی)
رسوبات تریاس بالایی ایران مرکزی با سازند نایبند شناخته میشود و مجموعهای از رسوبات کربناته و تخریبی است که به عضوهای مختلفی تقسیم شده است. عضوهای کربناته شامل بخشهای بیدستان و حوضخان میباشد که دارای زیا و فلورای متنوعی است. به منظور مطالعه و شناسایی زیستمندان موجود در رسوبات بخش حوضخان از سازند نایبند در جنوب باختری نایبندان، دو برش در منطقه نایبندان انتخاب شد. یکی در جنوب باختری دیگرستم...
full textتلفیق مطالعات پتروگرافی و رخساره لاگ برای تفسیرکیفیت مخزنی بخش بالایی سازند سورمه در میدان بلال
علی اسعدی، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی نفت، دانشگاه تهران حسین رحیم پوربناب، استاد دانشکده زمین شناسی، دانشگاه تهران * علی کدخدایِِِِِِی، استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز سپیده سهرابی ، دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی نفت، دانشگاه تهران چکیده بخش بالایی سازند سورمه (معادل سازند عرب) با سن ژوراسیک بالایی در میدان بلال واقع در خلیج فارس، متشکل از یک توالی کربناته- تبخیری بوده، ک...
full textعوامل موثر بر کیفیت مخزنی سازند سورمه فوقانی (عرب) در میادین بلال و سلمان - خلیج فارس
سازند سورمه از مخازن بزرگ نفتی در ایران و خاورمیانه محسوب میشود. لیتولوژی این سازند از نهشتههای کربناته دولومیتی در بخش فوقانی و آهکی دولومیتی در بخش تحتانی به همراه انیدریت بهصورت بین لایهای و درون لایهای تشکیل شده است. با توجه به مطالعاتی که در این میدانها انجام گرفته، تغییراتی از جمله تغییر رخساره، نوع و شدت عملکرد فرآیندهای دیاژنزی و نوع لیتولوژی بر روی تخلخل و نفوذپذیری موثر میباشن...
full textMy Resources
Journal title
volume 1 issue 2
pages 67- 76
publication date 2011-12-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023